Ամեն կոֆե դնելուց սկեսուրս ինքն էր դնում, ինձ չէր թողում. էսօր առավոտ հերթական անգամ դնելուց հանկարծ տեսա, որ իմ կոֆեի մեջ ինչ որ բան ա լցնում․․․Տեղս չեմ գտնում։Սկեսուրիս միշտ շատ եմ սիրել ու հարգել: Ինքը բավականին ուշադիր կին ա, էնքան ուշադիր ու հոգատար, որ դաժե էսքան ժամանակ չի թողել, որ ես կոֆե դնեմ, միշտ ինքն ա կոֆե դրել:
Բայց էսօր առավոտ հանկարծ նկատեցի, թե ոնց ա իմ կոֆեի բաժակի մեջ ինչ որ բան լցնում: Խառնվեցի իրար մի պահ, գնացի կանգն եցի գլխի վեևն ու ասեցի, որ հենց հիմա ասի, թե իրականում ինչ ա լցնում մեջը:
Պարզվում ա, որ սկեսուրս ամեն անգամ ինչ որ վիտամին ա գցում մեջը՝ իմանալով հանդերձ, որ ես առո ղջական խնդիրներ ունեմ,իմու նիտետս թույլ ա ու ես էլ դե ղեր չեմ խմում:Պատկերացնում ե՞ք, մեջը վիտամին ա գցում, որ խմեմ ու գոնե տենց ինձ լավ զգամ:
Ես ուղղակի ապշած եմ, թե ոնց մարդ կարա էսքան հոգատար ու սրտացավ լինի: Երանի աշխարհի բոլոր սկեսուրերն իմ սկեսուրի նմ ան լինեին: Չնայած իրա նման երկրորդը չկա, ինքը միակն ա ու հենց իմ սկեսուրն ա:
