Կա ստեղծված կարծրատիպ, թե ինչպիսին պիտի լինի տատիկը: Իմ սկեսուրը՝ չնայած իր տարիքին, չի համապատասխանում ոչ մի պարամետրին:
Բոլոր տատիկներն իրենց վրա խաչ են քաշում, հագնում են գլխաշոր, հարմար կոշիկ են գնում, նստում են տանը և թոռների համար գուլպաներ գործում:
Իմ սկեսուրը լիովին այլ է: Նա ունի հիանալի ոճի զգացում, երբեք գլխաշոր չի կրում, միայն գեղեցիկ էլեգանտ գլխարկներ:
Բացի այդ, սկեսուրս նույնիսկ խանութ է լավ տեսքով գնում: Նա միշտ կանացի է և նրբագեղ: Նա ինձ նույնպես տալիս է խորհուրդներ, բայց անում է դա միայն փափուկ և հաճելի կերպով: Ես լսում եմ նրա խորհուրդները և երբեք չեմ զղջում դրա համար:
Երբ երեխա ունեցանք, սկեուրս մեզ շատ էր օգնում: Երբեք չէր գոռում, անտեղի խորհուրդներ չէր տալիս, իր վրա էր վերցրել տան գործերի մեծ մասը: Բայց երբ զգաց, որ արդեն կարող ենք առանց իր օգնության, կրկին վերադարձավ իր կյանքին:
Գրանցվեց պարի և լողի, իսկ եթե ազատ ժամանակ էր ունենում, այն նվիրում էր մեզ:
Վերջերս էլ նա վարորդական իրավունք ստացավ, այժմ մեքենա է վարում, թոռնուհուն իր հետ պարի է տանում կամ այգի:
Նա ինձ շատ բան է սովորեցրել. նրա շնորհիվ ես զբաղվում եմ ոչ միայն տան գործերով, այլ նաև ինքս ինձանով: Ժամանակ եմ հատկացնում և ընտանիքիս, և ինձ, չեմ մռանում սեփական նախասիրություններիս մասին:
Անչափ շնորհակալ եմ նրան…
