Հարսանիքի օրը կոստյումս էի հագնում, զգացի, որ գրպանումս ինչ որ բան կա, նամակ էր․․․Երանի չկարդայի մորս նամակն էր
Հարսանիքիս օրը շուտ արթնացա, սկսեցի պատրաստվել: Կոստյումը հագնելիս զգացի, որ գրապուն ինչ որ բան կա: Ծալված թուղթ էր: Բացեցի ու կարդացի: «Որդի՛ս, այսօր կարևոր քայլ ես անում քո կյանքում։ Դու ստեղծում ես նոր ընտանիք: Եթե պատրաստ ես ամեն ինչի, որպեսզի քո ապագա կինը զգա սիրված և երջանիկ, ապա լսիր իմ յուրաքանչյուր խոսքը։ Տուր նրան քո ողջ սերն ու ջերմությունը, վերաբերվիր նրան թագուհու պես:
Իմացիր, որ քո ձեռքերում արժեքավոր գանձ է: Մի քննադատիր նրան իր արտաքինի համար, քանի որ կան օրեր,
երբ արտաքինը մղվում է երկրորդ պլան։ Լսիր նրան, օգնիր դ ժվար պահերին, նույնիսկ եթե նա քեզ այդ մասին չի հարցնում: Հիշիր, որ բոլոր կանայք շատ փխրուն են, նրանք պետք է իրենց պաշտպանված զգան։ Թող երբեք փողի համար վիճաբանություններ չլինեն: Մի մե ղադրիր կնոջդ և մի հաշվիր ծախսած յուրաքանչյուր կոպեկը: Հիշիր, երջանկությունը պարզ բաների մեջ է, ոչ թե փողի: Այնպես արա, որ նրա դեմքի ժպիտը չվերանա: Նրա հայացքը լի է սիրով և անկեղծ զգացմունքներով ձեր հանդեպ, գնահատիր նրան և հոգ տար նրա մասին:
Մի ասա նրան կոպիտ խոսքեր, երբ դու զայրացած ես, մի արա այնպիսի բաներ, որոնց համար կարող ես հետագայում զղջալ: Աշխարհ ում կան շատ ինքնաբավ և գեղեցիկ տղամարդիկ, բայց նրանցից ոչ մեկը չի կարող համեմատվել քո և քո հոր հետ: Յուրաքանչյուր տղամարդու համար ամենամեծ ուրախությունը նրա ընտանիքն ու տունն է, որտեղ տիրում է խաղաղությունն ու ներդաշնակությունը: Կառուցիր քո երջանկությունը խելամտորեն: Բայց երբեք մի մոռացիր քո ծնողների մասին: Մենք սիրում ենք Քեզ: Ամենայն բարիք քեզ, քո մայրիկ»:
Համբուրեցի նամակը, ծալեցի ու դրեցի դարակում, որպեսզի հաճախակի կարդամ այն:
