Երբ ես կնոջից եմ լսում, որ միասնությունը կործանվել է կենցաղի պատճառով, մեղքի զգացում եմ լսում: Երբ դա տղամարդուց եմ լսում՝ հնչում է դաժանություն և սառնասրտություն:
Կենցաղը քայքայել է մեր հարաբերությունները: Կարծում եմ, լսել եք այս արտահայտությունը: Ես այն վերջերս լսեցի մի տղամարդուց, ով թողել էր կնոջն ու երկու երեխաներին՝ հանուն երիտասարդ և գեղեցիկ սիրուհու: Նա նախատում էր կնոջը, որ վերջինս խնամված չէ, ընթրիքները՝ համեղ չեն, տունը մաքուր չէ, երեխաներն էլ ամբողջ օրը գոռում են: Իսկ հետո նոր սեր գտավ, առանց կենցաղի:
Ամուսնությունը կործանում են Սուտը, Դավաճանությունը և Դաժանությունը
- եթե տղամարդը չի կատարում իր ծնողական պարտականությունները, ապա դա դավաճանություն է;
- եթե ամուսինն ասում է, որ չի կարող «կանացի» գործեր կատարել, դա սուտն է;
- եթե նա չի ցավակցում կնոջը դժվարին իրավիճակում, ապա դա դաժանություն է:
Երբ ես բացատրեցի ամուսնուս, որ եթե մի տանկում երկու ընկերներ են և երկուսով կռվում են պատերազմում և փորձում են ողջ մնալ, ապա ոչ մեկի համար էլ չի կարող ձանձրալի լինել:
Եթե նրանցից յուրաքանչյուրը ամբողջ ուժով պայքարի, ապա դա կլինի փորձություն, չարչարանք, իսկ վերջում՝ համատեղ հաղթանակ: Եվ եթե ընկերներից մեկը սկսում է դժգոհել, որ իրեն հարմար չէ տանկում, երեկոյան չի ուզում տանկ վերադառնալ, ապա նա ընկեր չէ:
Ամուսինս սկզբում ծիծաղեց, իսկ հետո հասկացավ միտքս…Ես տեսնում էի, թե ինչպես է փոխվում նրա հայացքը, նա ըմբռնում էր այն, ինչը գիտեն բոլոր կանայք:
Ի վերջո, կենցաղը չի քայքայում ընտանիքը, քայքայում են Սուտը, Դավաճանությունը և Դաժանությունը:
