Կանաչ և մանուշակագույն ռեհանների տարբերություններն ու առողջարար հատկությունները, որոնց մասին շատ քչերին է հայտնի։
Ռեհանը Հնդկաստանի գլխավոր սուրբ բույսերից է։ Տներում, եթե տարածքը թույլ է տալիս, հատուկ տեղ է հատկացվում ռեհանի մի-
անգամից 2-3 թփի։ Առավոտյան կանայք բույսի առջև բարեկեցություն շնորհելու հատուկ ծես են կատարում, իսկ երեկոյան լամպեր
են վառում։
Ենթադրվում է, որ ռեհանը բուժում է վարակիչ հիվանդությունները, իսկ նույնիսկ Հնդկաստանում այն ախտահանում է ջուրը։ Մեր
տարածքում ռեհանը նման պատվի չի արժանանում, ամե նից հաճախ այն օգտագործվում է պարզ ապես որպես ճաշատեսակների
համային հավելում, ավելի քիչ՝ խմիչքների մեջ: Որքա՜ն քիչ բան գիտենք մենք այս բուրավետ բույսի մասին։ Օրինակ, գիտե՞ք, թե որն
է, բացի գույնից, տարբերությունը կանաչ և մանուշակագույն ռեհանների միջև։
Ռեհանի սորտերը
Կան ռեհանի մի քանի տասնյակ սորտեր՝ իրենց առանձնահատկություններով։ Բայց դրանք բոլորը պայմանականորեն դասակարգ-
վում են երկու խմբի՝ կանաչ կամ մանուշակագույն տերևներով։Կանաչ ռեհանը տարածված է Եվրոպայում՝ Իտալիա, Ֆրանսիա, Հու-
նաստան, Բուլղարիա: Այս երկրներում այն լայնորեն ավելացնում են աղցաններին և բոլոր սառը նախուտեստներին և, իհարկե, խմո-
րեղենի մեջ: Խոհարարները բույսը համեատում են անանուխի-պղպեղի զով բույրի և թարմացնող նուրբ համի համար:
Ռեհանը իտալական պեստո սոուսի հիմնական բաղադրիչն է։ Կանաչ տերևները լավ համադրվում են լոլիկի և պանրի հետ։ Ռեհանը
տաք ուտեստներին ավելացնում են եփման հենց վերջում, հակառակ դեպքում այն արագ կորցնում է իր նուրբ բույրը։ Մաղադանոսի,
թարխունի, ուրցի և անանուխի հետ միասին ռեհանը կա րող է լինել բուրավետ հիմք ձկների և թռչնամսի պատրաստման համար:
Մանուշակագույն ռեհանը շատ ավելի հարուստ և սուր համ ունի: Բայց սա այն դարձնում է անփոխարինելի համեմունք կովկասյան
և ասիական խոհանոցում: Ցանկացած մսի, թռչնի, բանջարեղենի, պանրի մեջ ավելացվում է ռեհան։ Կովկասում հազվադեպ կտես
նեք վաճառքի կանաչ ռեհան:
Մանուշակագույն ռեհանն ավելի հարմար է տաք ուտեստների մեջ ավելացնելու համար, հատկապես չորացրած վիճակում։ Ուզբեկ-
ստանում ռեհանով շատ բուրավետ թեյ են պատրաստում, որը կիտրոնի կտորներ ավելացնելուց հետո ստանում է նուրբ վարդագույն
երանգ։ Կանաչ ռեհանը լավ չէ այս գործողության համար: Խմիչքը պետք է օգտագործել տաք վիճակում՝ մրգերի և քաղցրավենիքի
հետ միասին։
Ռեհանի օգտակար հատկությունները
Երկու տեսակների ռեհանի բաղադրությունը գրեթե նույնն է։Բույսը հարուստ է A,C և K վիտամիններով,վերջինս հատկապես կարև-
որ է արյան մակարդման ֆունկցիան պահպանելու համար և կարևոր դեր է խաղում շարա կցական հյուսվածքների նյութափոխա-
նակության մեջ։ Ռեհանն օգնում է ամրապնդել իմունային հա մակարգը, դիմակայել մանրէներին և սնկերին, խթանում է մարսողու
թյունը և ոչնչացնում է հելմինտները:
Ռեհանը կարողանում է հաղթահարել գրեթե բոլոր հիվանդությունները, որոնք առաջանում են բերանի խոռոչում։ Թարմ տերևները,
ծամելու դեպքում, ոչնչացնում են բերանի բակտերիաների մինչև 100%-ը, թարմա ցնում են շնչառությունը, բուժում նշագեղձերը,
տտիպ ազդեցություն են ունենում լնդերի վրա և կանխում պարոդոնտալ հիվանդության զարգացումը:Ե՛վ մանուշակագույն, և՛ կա-
նաչ ռեհանը աֆրոդիզիակ են երկու սեռերի համար:
Ռոմանտիկ երեկոյի մենյուում անպայման ներառեք այս համեմունքով մի քանի ուտեստ։ Բույսի մեջ պարունակվող եթերայուղերն ու
հակաօքսիդանտները արդյունավետորեն պայքարում են ազատ ռադ իկալների դեմ, ուստի ռեհանը լավ օգնական է երիտասարդու-
թյունը երկարացնելու համար։
Այնուամենայնիվ, կա մի հիմնական տարբերություն. Գիտնականները կարծում են, որ մանուշակագույն ռեհանն ավելի առողջարար
է։Այն իր հարուստ գույնի համար պարտական է հակաօքսիդանտներին՝ անտոցիանինների բարձր պարունակությանը։ Մանուշակա-
գույն տերևները, երբ պարբերաբար օգտագործվում են, պաշտպանում են օրգանիզմի բջիջները քաղցկեղից։Ռեհանը հարուստ բույ-
րով և ուժեղ բուժիչ ազդեցությամբ համեմունք է։ Այն չպետք է չարաշահեն հղի կանայք և կերակրող մայրերը, ինչպես նաև դիաբե-
տով և կենտրոնական նյարդային համակարգի հիվանդություններ ունեցողները։
Ապրեք առողջ
